Samba - Reggí - Sigur Rós
Vinna eitt stk. vinnudag þar sem 1/3 af honum er eitt í að hjóla um á hlaupahjóli, bruna upp í einhverja íþrótta og menningar miðstöð á Álftanesi til að setja upp græjur og kerfi fyrir Mumma og nemendurna, bruna aftur heim til sín ásamt þremur öðrum mjög góðum gaurum til að skipta um föt og gera sig sem glæsilegasta, skála með viskýi fyrir meistara Axeli - frábær trommari og mikill snillingur, bruna aftur á Álftanes til að kórárshátíðast með kórfélögum sínum og einum gaur frá Kúbu, borða góðan mat, drekka góða drykki, spjalla við gott fólk, syngja falleg lög og fylgjast með ofurvandræðalegum rómómómentum, horfa á misgóð skemmtiatriði - sum hefðu mát ganga aðeins hraðar fyrir sig, byrja að spila hressa dansiballsmúsík fyrir hressan lýð, kunna ekki texta - sem skipti bara engu máli, klára að spila og byrja að gera sér virkilega grein fyrir því hversu æðislega sveittur maður var orðinn, fá sér ærlegan viskýsopa sem reif í eftir öll herlegheitin, drekka bjór, vera bara frekar slakur áðí, vera svolítið til staðar, ganga frá drasli, hugsa sér til hreifings frá þessari undarlegu árshátíð, vera skutlað heim af hverjum öðrum en meistara Axeli, kominn heim kl. 4:30, sofa í fleng þar til símaskrattinn vekur mann, fara aftur á Álftanes til að sækja drasl, ganga hálf frá sér í kórkörfu, stúta einni texmex samloku á stælnum, fara heim til að hengja upp sparifötin og leggja sig, fara síðan í eitt eða tvö eða fleiri partý.
Æji, þetta er fínt.
Svo eitt tryllt að lokum.
Vinna eitt stk. vinnudag þar sem 1/3 af honum er eitt í að hjóla um á hlaupahjóli, bruna upp í einhverja íþrótta og menningar miðstöð á Álftanesi til að setja upp græjur og kerfi fyrir Mumma og nemendurna, bruna aftur heim til sín ásamt þremur öðrum mjög góðum gaurum til að skipta um föt og gera sig sem glæsilegasta, skála með viskýi fyrir meistara Axeli - frábær trommari og mikill snillingur, bruna aftur á Álftanes til að kórárshátíðast með kórfélögum sínum og einum gaur frá Kúbu, borða góðan mat, drekka góða drykki, spjalla við gott fólk, syngja falleg lög og fylgjast með ofurvandræðalegum rómómómentum, horfa á misgóð skemmtiatriði - sum hefðu mát ganga aðeins hraðar fyrir sig, byrja að spila hressa dansiballsmúsík fyrir hressan lýð, kunna ekki texta - sem skipti bara engu máli, klára að spila og byrja að gera sér virkilega grein fyrir því hversu æðislega sveittur maður var orðinn, fá sér ærlegan viskýsopa sem reif í eftir öll herlegheitin, drekka bjór, vera bara frekar slakur áðí, vera svolítið til staðar, ganga frá drasli, hugsa sér til hreifings frá þessari undarlegu árshátíð, vera skutlað heim af hverjum öðrum en meistara Axeli, kominn heim kl. 4:30, sofa í fleng þar til símaskrattinn vekur mann, fara aftur á Álftanes til að sækja drasl, ganga hálf frá sér í kórkörfu, stúta einni texmex samloku á stælnum, fara heim til að hengja upp sparifötin og leggja sig, fara síðan í eitt eða tvö eða fleiri partý.
Æji, þetta er fínt.
Svo eitt tryllt að lokum.